آن اوایل قبولی ارشدم، پدرم از قول یک آقایی که استاد حوزه و دانشگاه بودند برایم اخطار ایشان را آورده بودند که فلسفه خوب نیست و فلسفه نخواند که کافر می‌شود! (این قول در ذهنم هست)
بنده همزمان دانشگاه، حوزه را مدتی در همان مدرسه‌ای می‌خواندم که این آقا مسئول آن مدرسه بود و درس کلام ایشان را هم دیده بودم و خاطرهٔ بدی هم از یک جلسهٔ درسی ایشان دارم.
همان حوزه، درس رسمی ضد فلسفه داشت که به قول خودشان عقاید حقهٔ شیعی را تدریس می‌نمودند و شاگرد یکی از این حضرات سردَم‌دار مکتب معارفی مشهد (مکتب تفکیک) عهده‌دار تدریس این درس بود.
آنقدر آن مدرسه نماندم و درگیر درس‌های دیگر شدم و بعد هم که قم رفتم و الان هم که دوباره به مشهد برگشتم و یحتمل دیگر مسیر درسی‌ام لااقل تا چندسال آینده به قم نخواهد خورد؛ الله اعلم.
هو المحبوب
ما چه می‌دانیم واقعاً که عاقبت کار چه می‌شود!
همین لیلی و مجنون -که چه‌ها برایشان نسراییده‌اند- اگر به سر منزل وصال می‌رسیدند آیا تضمینی داشت که خوشبخت می‌شوند و یا مجنون روزی به لیلی نمی‌گفت که به خانه پدرت برگرد؟ و یا با اولین غذایی که گیسویی از گیسوان لیلی -که در مدحت آن و گرفتاری قلب به آن، غزل‌ها سراییده شده- در آن بود، مجنون ببر درونش را آزاد نمی‌کرد؟ یا به اولین دمپایی خیس توالت، لیلی واکنش نمی‌داد که ای مجنون مگر ننه‌ات به تو آداب مستراح رفتن را یاد نداده؟ و...
ما چه می‌دانیم!
پی‌نوشت: البته که بنابر نقلی آن چه جناب مجنون به آن مبتلا بود فنای در لیلی بود تا آنجا که دیگر فارغ از خود لیلی شده‌بود، الله اعلم.
استاد بزرگوارم نقلی میکردن از استادشون مرحوم سید جلال‌الدین آشتیانی که وقتی به محضر ایشون میرفتن، چایی که ایشون میخوردن به شدت سیاه بود که به گمانم این طور تعریف میکردن که اگه اون چایی رو مار میخورد، مار رو میکشت:)
امروز سیاقم بر این بود که چایی سیاه بخورم و الحمدلله به این نتیجه رسیدم که بسیار مفرح ذات و راحت روحه و در درس هم بسیار کمک میکنه و ان شاء الله این رویه رو برای رسیدن به افق‌های روشن(با لحن فامیل دور) ادامه خواهم داد.
حق
بنشینم قدری رطب و یابس به هم ببافم!
استادی دارم که الحق علامه هستند در فلسفه؛ ایشان می‌فرمودند که در محله ما کسی نمی‌داند که من استاد فلسفه هستم و فقط بعضی میدانند که دانشگاه تدریس دارم و استاد صدایم می‌زنند و بعض دیگر که بخواهند خیلی احترام بگذارند آقای مهندس!
ای آقا چه روزگار عجیبی!
گفته‌اند که می‌خواهند دانشگاه را این ترم تعطیل کنند و به گمانم فکر کنم به وزان یک بازنده در ورزش که فقط برای سلامتی ورزش می‌کند، من باید برای سلامتی درس بخوانم و قید دکتری را بزنم!
من دل خوشی از دانشگاه ندارم که بخواهم دکتری بخوانم ولی همان آقای دکتر شدن را دوست دارم که صد البته به درد سنگ قبر هم نمی‌خورد ولیکن دوست دارم دیگر!
تنها ازش و خاطرات اون ۷-۸ سال پیش فقط یک هو الکافی مونده!
دقیق هم نوشت.
نمی‌دونم کجاست ولی حدا از بلایای آخر الزمان حفظش کنه.
یک.
بله...
بالأخره برای آزمون دکتری ثبت‌نام کردم و حال میل سخنم با هیچ‌کدامتان نیست!
گویی که همه بوی پیف پیف می‌دهند و من بوی خوش گل‌آب!
دو.
هان دمی، فها ندمی از جمله اشعار جناب شیخ اشراق در موقع مرگش می‌باشد که به گمانم مناسب چنین وضعیتی باشد.
پایان باز
اگه الان خونه بودم با امیرمهدی جانم داشتم بازی بارسلونا رو می‌دیدم!
البته چون این بشر حرف زیاد می‌زنه باید تهدیدش کنم که بین بازی حرف نزنی ولی باز می‌زنه...
سود کمتر فروش بیشتر را نتیجه می‌دهد.
فروش بیشتر سود بیشتر را نتیجه می‌دهد.
از این دو مقدمه که شکل ۱ از ضرب اول قیاس اقترانی هستش سود کمتر، سود بیشتر رو نتیجه می‌گیریم!
هر کسی تونست اشکالش رو بگه جایزه داره.
+ کتبت قصه شوقی و مد معی باکی
بیا که جان بی تو به لب آمد ز غمناکی
+ رضا لرضاک لا معبود الا سواک
بایگانی
- دی ۱۴۰۲(۱)
- فروردين ۱۴۰۲(۱)
- فروردين ۱۴۰۱(۱)
- اسفند ۱۴۰۰(۳)
- مرداد ۱۴۰۰(۲)
- فروردين ۱۴۰۰(۲)
- اسفند ۱۳۹۹(۱)
- دی ۱۳۹۹(۳)
- آذر ۱۳۹۹(۱)
- مرداد ۱۳۹۹(۲)
- خرداد ۱۳۹۹(۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۹(۷)
- فروردين ۱۳۹۹(۳)
- بهمن ۱۳۹۸(۱)
- دی ۱۳۹۸(۴)
- آذر ۱۳۹۸(۵۰)
- آبان ۱۳۹۸(۱۵)
آخرین مطلب
پیوندها