یا علیم
گویند که برای فرزندان خود آن چه را که خود می‌پسندید حقنه نکنید ولیکن نمی‌توانم بگویم که دوست ندارم و علاقمند نیستم که فرزند/انم عالمان دین محمدی و فداییان شریعت احمدی باشند و تا قیام قیامت این نسل ادامه پیدا کند!
یکی دوست دارد فرزندش به توپ دو لگد بزند و بر سر آن لگدها فحش‌ها رد و بدل می‌شود و دیگری هم که فرزندش را ول کرده است تا خودش بزرگ شود!
بگذریم آقا، سازمان‌های حقوق بشری و اطفال منتظرند.
برای نیت باید تمرین نمود.
این که ما در درس خواندن و باقی امور توجه نداریم به خاطر همین عدم نیت است
نیت روح عمل است.
تقریری از سخنرانی شب قدر استاد بزرگوار نخاولی
بزرگواری از 20 سال آینده خودشان و منتها رجای 20 سال آینده خودشان نوشته‌اند و چقدر خوب که میدانند چه میکنند و چه میشوند.
استادی دارم که فکر کنم علاقه نیز دو طرفه است چون هر موقع کلاسی داشتیم، ایشان من را در کنار خودشان جای میدادند(این قسمت برای تعریف از مقام منیع بنده است!!!) پس از بحث‌های فلسفی که خواهش فراوانی کردم که سیر درسی به ما بدهند و ایشان قبول کردند و سیر را دادند در انتها گفتند که این سیر برای من 20 سال طول کشیده!
20 سال طول می‌کشد تا انسان زبان باز کند.
گویند مرحوم سید علی قاضی مدت مدیدی کارشان سکوت بوده و به قدر نیاز صحبت می‌کرده‌اند و ما بقی را ترک و نقل نیز هست که پس از منعی که آیت الله بهجت از ذکر شدند و ایشان دستور از مرحوم قاضی خواستند، مرحوم قاضی فرمودند که سکوت و دستور سکوت را به ایشان دادند.
روا است اگر بگویم در 20 سال آینده دوست دارم نطقم باز شود.
مگسه صدای هواپیماهای جنگ جهانی دوم رو میده! وقتی هم میخواد لندینگ کنه خیلی جالب لندینگ میکنه با یک صدای جالبی.
همین چند دقیقه پیش اومد مواضع من رو بمبارون کنه که موفق نبود.
پدافند هوایی هم ندارم و نمیتونم کاریش بکنم!
شیخ خلیل شقیر (مفتی بعلبک و بقاع) در ملاقاتی با (شهید) سید (محمد باقر) صدر گفت:
دچار خستگی می‌شوم پس (به همین دلیل) مطالعه، خواندن و نوشتن را رها می‌کنم بلکه شاید هر کاری را رها کنم. برای (رهایی از) این حالت چه کنم؟
شهید صدر در پاسخ گفت:
کسی که دسیسه‌ها، توطئه‌ها، شیطنت‌ها، بدگویی‌ها و وارونه نمایی‌ها که بر (ضد) مبادی اسلام انجام می‌شود را می‌بیند، چگونه نشستن و رها کردن مطالعه و کار جدی و بی وقفه، برایش گوارا می‌باشد؟»
محمد باقر الصدر؛ السیرة و المسیرة فی حقائق و وثائق، ج٢، ص٢٨٩
حق
به گمان این حقیر این 2 گرم و شاید هم کم و شاید هم بیش را اگر انسان نگه دارد، اکثر راه را رفته است.
منطقیون در تعریف حدی انسان گفته‌اند که حیوان ناطق و عرض شود که انسانیت محقق نشود الا آن گاه که ناطقیت محقق شود و ناطقیت محقق نشود مگر پس از سکوت طولانی تا آن سکوت سبب شود که بذر نطق انسان شکوفا شود.
یادم نیست که از که بود که شنیدم که فرمودند که من سالیان دراز سکوت کردم تا توانستم این مطالب عالیه را بگویم.
به قول شیخنا بهایی:
عزت اندر عزلت آمد ای فلان
تو چه خواهی ز اختلاط این و آن
از جمله جاذبه‌های منزلی که در آن سکونت دارم این است که اگر ماشین نداشته باشم اصلاً امکان رفتن به داخل شهر نیست چون نه اتوبوسی می‌آید و نه وسیله‌ای برای رفتن به شهر هست!
